ตอนที่สอง

สวัสดีครับชาวโลกผู้มีพุงและไม่มีพุงทุกท่านที่บังเอิญผ่านมา

โอ้ยยยยยๆๆๆ.... แทบไม่น่าเชื่อครับ ด้วยไฟแห่งความมุ่งมั่นที่ลุกโชติช่วงสว่างไสว ทำให้ผมเริ่่มต้นเขียนบล็อกตอนที่สองนี้หลังจากเขียนตอนแรกจบไปเพียง 3 นาทีเท่านั้น

แต่เนื่องจากผมมีแต่ไฟแห่งความมุ่งมั่นแต่เพียงอย่างเดียว แต่ไฟสติปัญญาความคิดผมริบหรี่มาก ผมจึงขอจบบล็อกที่สองของผมไว้แต่เพียงเท่านี้ครับ แล้วผมกันใหม่ตอนหน้านะครับ

สายัณห์สวัสดิ์ครับ